Alles is 90 graden gekanteld: de vloer klimt omhoog, boeken openen zich op het plafond en meubels gedragen zich anders. Een ontwerp dat de functie van materialen herinterpreteert, als statement tegen fast furniture en voorbijrazende interieurtrends. Een ruimte die uitnodigt om mee te kantelen en de alledaagse wereld opnieuw te bekijken.

Verhalen verweven in textiel: oude restmaterialen krijgen een tweede leven in geweven wandkleden en vernieuwde meubels. Japanse technieken en Nederlandse wol worden gecombineerd tot texturen die de verbinding tussen verleden, heden en toekomst vieren.

Een ruimte die tegelijkertijd bestaat en niet bestaat, als een herinnering die je helder voor je ziet. Afdrukken van meubels uit het verleden, gemaakt van textiel verzameld door de moeder van de maker, zweven los in de ruimte. Alles verwijst naar kamers die er niet meer zijn, maar die door ons geheugen blijven bestaan.