Voor dit project ontwierp WhiteNoiseDada een hotelkamer die bij binnenkomst oogt als een luxe suite. Alles straalt elegantie uit: sierlijke ornamenten, kunstobjecten, een zorgvuldig samengesteld interieur. Maar wie beter kijkt, ziet dat niets is wat het lijkt. Elk detail is gemaakt van afgedankte materialen. Wat eruitziet als marmer, kristal of zeldzaam hout, blijkt te bestaan uit huishoudelijk afval.
The Blue Room speelt met verwachtingen. Ze lijkt vol luxe, maar toont juist hoe maakbaar die schijn is. Als een toneeldecor laat de ruimte zien hoe we allemaal meespelen in het grote verhaal van welvaart en consumptie. WhiteNoiseDada nodigt bezoekers uit om anders te kijken: naar materiaal, schoonheid en naar hun eigen rol in dit decor. Want wat betekent ‘luxe’ nog als alles een façade blijkt te zijn?
